คลิกที่กระดานชนวนเพื่อแสดงความคิดเห็นของท่านได้เลยครับ

ตุ๊กตาม้าตัวนี้ถูกพบในเขตชุมชนโบราณเมืองพระรถ เมื่อครั้งที่ผู้จัดทำเดินทางไปถ่ายภาพ ยังเก็บรักษาอยู่ภายในวัดพระธาตุ ลักษณะเป็นงานเนื้อดินสีแดง ไม่เคลือบ มีคนขี่หลังอยู่หนึ่ง ส่วนศรีษะหักหายไป แต่พอทราบว่าเป็นผู้ชายไม่สวมเสื้อ

ชุมชนโบราณเมืองพระรถ ได้ชื่อเรียกขานในสมัยต้นรัตนโกสินทร์โดยปากของกลุ่มลาวเวียงจันทน์ ที่รัชกาลที่ ๓ โปรดให้มาตั้งบ้านแปงเมืองในพื้นที่แถบนี้ โดยมีผู้สันนิษฐานว่า คำว่า เมืองพระรถ คงเกิดขึ้นในระยะเวลานี้ ตามคติที่มาจากปัญญาสชาดกฉบับลาว ซึ่งมีพุทธชาดกเรื่องพระรถบรรจุอยู่ด้วย

เมืองที่ถูกเรียกว่าพระรถนี้มีมาช้านานแล้ว ก่อนหน้าที่กลุ่มลาวเวียงจันทน์จะเข้ามาอาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง ลักษณะในปัจจุบันเป็นคันดินรูปทรงสี่เหลี่ยม บางส่วนถูกทำลายไปบ้างตามกาลเวลา วัดพระธาตุตั้งอยู่กึ่งกลางเมือง นอกกำแพงมีเนินดิน บนยอดมีองค์พระธาตุเล็ก ๆ ค้นพบโบราณวัตถุตั้งแต่สมัยทวารวดี สืบเนื่องมานหลายยุคสมัย

เมื่อเทียบดูกับตำราที่มีอยู่ เห็นว่าใกล้เคียงกับงานดินเผาในสกุลศรีสัชนาลัยมากที่สุด แต่ผิดกันตรงที่ว่าไม่มีการเคลือบ ในขณะที่ตุ๊กตารูปสัตว์ในสมัยการผลิตแบบศรีสัชนาลัย จะมีการเคลือบเนื้อดินเป็นสีขาวหรือสีเขียวไข่กา (ศิลาดล)

ชาวบ้านในเมืองพระรถบอกว่าตกกลางคืนได้เห็นลูกไฟลอยไปลอยมา ถ้าลูกไฟเป็นสีส้มจะเจอของเก่าในวันรุ่งขึ้น แต่ถ้าลูกไฟเป็นสีเขียวเรือง ๆ หมายความว่าเจอวิญญาณ !

บริเวณเนินธาตุนอกเขตกำแพงเมือง ตกกลางคืนจะไม่มีใครกล้าผ่านไปผ่านมา เพราะจะเห็นหมาดำตัวใหญ่วิ่งออกมาขวางหน้า !

ที่วัดพระธาตุเคยมีพระพุทธรูปนาคปรกรูปทรงละม้าย พระรอดหลวงมหาวัน ที่วัดมหาวัน จังหวัดลำพูน ซึ่งเป็นศิลปะสมัยทวารวดี !

เมืองพระรถ ไม่ได้ชื่อเมืองพระรถเสียหน่อย แต่ชื่อเมือง อินทปัตถ์ ต่างหาก มีนักวิชาการท้องถิ่นศึกษาเรื่องนี้มานานกว่า ๔๐ ปีแล้วนะ !